Fraternity, not for us

Na zaterdag een hele dag aan de pool gelegen te hebben, werden we plots door een imposante zwarte man, vlak voor onze Rieber Hall, uitgenodigd voor een party. Een frat party want dé place to be was 'Delta alpha enzovoort'. Delta what? Dus, Kevin Junior, zo gaat de imposante zwarte man eigenlijk door het leven gaf ons zijn nummer en vroeg een seintje te geven bij aankomst 'and he'll lead us the way'.

Dus met veel bravoure bestookten wij onze twitter, mail en facebook met de trotse melding: 'we're going to a frat partyyyy!!!' En na enig fashion-overleg - het zou toch maar casual worden, want buiten gratis bier en veel dronken Amerikanen was er niet veel fancy te beleven - waren we ready to go.

Aangekomen bij het lelijkste en donkerste frat house on the block, bleek dat ook daadwerkelijk de place to be zijn. Voor het raam stond imposante zwarte man nummer 2 met een pillamp naar ons te schijnen brullend dat de "Party was just getting started"... Wij - ietwat onder de indruk - duwden elkaar al schuifelend de trap op. Kirsten: "I'm not going first, Yana, you go first." Yana: "No I'm not going first, Roxan?" Roxan: "No way." Enfin het resulteerde in met drie tegelijk proberen ons door de deur te persen wat onze entrance iets minder spectaculair maakte dan verwacht.

Binnen stonden we dan in een grote naar-bier-en-wiet-ruikende ruimte omsingeld door imposante zwarte man nummer 3 tot 10. We're at a black frat party you say?

Op tijdspanne van één minuut zagen we enkele meisjes, zeker niet ouder dan 17, in hun ondergoed en legging en twee IZM's met hun broek tot op hun knieën. Met daarachter het bier. Al lispelend werd door ons een plan bedacht dat nog net niet 'run for your life' inhield, maar er wel voor zorgde dat we met enige vaart en weer met drie tegelijk (het "Girls, girls, staaaay" negerend) door de deur gingen.

Tot daar dus onze eerste echte frat party. Amazing... We zijn de avond geeindigd in O'haras met toch wel twee vodka cranberries achter de kiezen (de Adios Motherfuckers bestaande uit: tequila, blue curracaou, vodka en gin, die de boys dronken, hebben we aan ons laten voorbij gaan. Want de naam zegt het al, je eindigt for sure op grond!) om ons frat verdriet te verdrinken.

Needless to say dat we zondag hebben uitgeslapen en de rest van de dag met onze luie konten aan het zwembad hebben gelegen. Daar werden we getrakteerd op Amerikaanse coolness. Zoals jullie wel weten moeten onze geliefde mede-studenten met de Amerikaanse nationaliteit wachten tot ze 21 zijn om te mogen drinken. Eens ze die leeftijd bereikt hebben is het zoals een hongerige hond alleen laten bij de beenhouwer... Met alle heldenverhalen vandien. Dus, naast ons aan het zwembad: the one who smokes a lot of weed, the one who wants to smoke a lot of weed and drink a lot of beer and the one who was drinking a lot of beer and already smoked a lot of weed before coming to the pool.

En ik kan nu niet anders dan verder gaan in het Engels, of ik zou dike hele 'coolness' van het gesprek verliezen: "Yeah, I like my shit, you know. I know this place, where they really fuck it dude, it's so fucking amazing, you're like really tripping, it's the shit." "Oh yeah, it's in Beverly Hills, right?" "I've been there." "I have like a Medical weed card dude, but a cop pulled me over and I was like shit, I ain't gonna tell 'em I've got weed in the car. So I stashed my weed in my seat and he just let me pass, but if he had asked 'oh do I smell weed' I would have said: 'djee officer, that's right', and then I would have pulled my card up under his nose."

Needless to say that we were like really impressed...

Terug met de beide benen op de grond dan maar, en hoe beter dan voor de eerste keer in ons leven helemaal alleen onze was te doen. Jep, deze twee verwende nesten konden voordien steeds rekenen op de hulp van de mamies. Maar die zijn hier niet, dus we moesten zelf sorteren, waspoeder vinden (met wasverzachter of niet was de belangrijkste vraag in de winkel), en de instructies van de wasmachines begrijpen. Dat in een ruimte van minstens 30 graden was geen sinecure. We moesten ongeveer 4 machines draaien en twee keer droogkast, als je weet dat elke sessie 5 'quarters' kost werd dat wel een dure was. Plus, je kan ook enkel met die domme 'quarters' betalen waardoor we telkens terug beneden aan de balie stonden met onze dollars om ze in te wisselen.

Ik kan jullie met enige trotsheid melden dat niets gekrompen of verkleurd is, hoewel het er even om spande met roxan haar zwarte broek met beige stippen die plots grijs waren. We voelden ons uiteraard ontzettend volwassen.

One day, we'll be great houswifes. (Iedereen heeft toch door dat dit een grap is, right?)

x Kirsten