Opstaaaaaaaaaaan!! We gaan naar Universal Studioooooos! Naar dit uitje hadden we overduidelijk uitgekeken en we haastten ons dan ook naar het ontbijt! Daar werd onze opperbeste mood even gekilled toen we op een Amerikaanse jongeman botsten die - als dat al mogelijk is - nog een groter ochtenhumeur heeft dan ik! Hij voelde zich even in zijn eer gekrenkt toen we, nadat hij al 5 minuten stond te twijfelen over een bord scrambled eggs mét of zónder bacon, wilden voorsteken! The fine young man liet dit ook merken door verbaasd te zeggen: "OMG, did this JUST happen, are you serious?", waarop ik even in een Franse colère schoot (doch in de Nederlandse taal). Zoveel onbeleefdheid ben ik immers niet gewoon hier in peaceful LA! Hij bleef echter doordrammen over het onrecht dat hem was aangedaan waardoor ik, nog steeds in french-mood, mijn bord op zijn plateau zette en lief zei: "here you go, enjoy"! De jongeman werd knalrood en gaf me beschaamd, zonder één woord te zeggen, mijn bord terug. Kirsten, die het hele tafereel had aanschouwd, liep grinnikend naar onze tafel waar ze van Mister Sweetiepie een verontschuldiging kreeg. Ik bleef langs de andere kant wel figuurlijk op mijn honger zitten ;).
Jullie weten natuurlijk dat we ons daardoor niet uit ons lood laten slaan! We pikten Danielle (onze Nederlandse girlfriend) op en zetten koers richting ticket office! Bruincardholders kunnen op UCLA goedkoper aan allerlei tickets geraken en voor $55 zijn we nu trotse bezitters van een two day ticket Universal Studios! Zoals je in vorige posts al kon lezen: LA public transportation is a b*tch dus om tot Universal te geraken, hadden we een reis van anderhalf uur voor de boeg. Deze ging, tegen alle verwachtingen in, verrassend vlot! Zouden we dan toch écht vrouwen van de wereld zijn?!
Eenmaal voet gezet op Universal-bodem was Kirsten niet meer te houden: "Amai, Roxan, zie dees!", "Wauw, ik wil ne fotooooooo!!!", 'Kijk daar...en DAAR!", like a kid in a candystore! Aan het einde van deze tirade zei ze wel "als het irritant wordt, just slap me!" maar zover is het nooit gekomen hoor!
Nu zou een volledige oplijsting van de attracties kunnen komen maar, wees gerust, dat doe ik jullie niet aan! Twee van deze attracties waren echter zooo leuk dat ik het niet kan laten om ze even snel te beschrijven:
Jurassic park: the description covers it all: a treacherous plunge straight down an 84-foot vertical drop waterfall! Het begin van de tocht was in ieder geval adembenemend, een oase van rust met vredelievende dinosaurussen die af en toe voor een welkome verfrissing zorgden. Spijtig genoeg dook er op het einde van de rit een gigantische T-Rex op. We waren al verstijfd van de schrik maar dit was slechts een voorsmaakje van wat nog komen zou... We naderden namelijk de 84-foot waterfall die ons écht verticaal een vrije val liet maken waardoor de slechtste lunch ooit, terug in onze keel kwam te zitten! Nadat we weer met beide voeten op de grond stonden, ruimden onze screams wel plaats voor een stoere: "eigenlijk was er niet zo veel aan he?".
The Simpsons: nadat ik een foto met my homeboy Bart Simpson had afgedwongen, besloten we aan te schuiven voor wat 'an amazing virtual experience' zou worden. Het wachten duurde naar onze mening wel enorm lang; eindeloze rijen met jengelende kinderen en mensen kreunend en puffend onder de ondraaglijke hitte (het was die dag zéker 35°)! Toch werd ons verlichting gebracht: enerzijds door waterverdelers, anderzijds door nonstop Simpsons-afleveringen op grote plasmaschermen! This is America, natuurlijk!
Eenmaal bij het laatste aanschuifstation werden we gewaarschuwd voor de risico's die deze attractie met zich zou meebrengen, dit werkte uiteraard niet bevorderlijk waardoor we met een klein hartje aan het avontuur begonnen... In het wagentje spelde men ons ook nog eens de les: armen en benen binnenhouden want de gevolgen zouden niet te overzien zijn, we thought this was a kid's ride... Achteraf bleek natuurlijk dat al onze zorgen voor niets waren, de rit was enorm cool maar in geen enkel opzicht gevaarlijk, hoewel Kirsten in het begin niet echt een fan was van de roterende beeldschermen (niet voor mensen met wagenziekte dus!!).
Om de dag in schoonheid af te sluiten, sprongen we nog snel op de laatste Universal-tram om de befaamde studio-tour te bewonderen. Deze leek in het begin maar een flauwe bedoening te zijn, betonnen studio's die we enkel langs de buitenkant mochten bekijken waarvan de gids dan zei dat er uiterst geheime en ook soms wel immens populaire opnames in plaatsvinden. We keken elkaar dan ook aan met opgetrokken wenkbrauwen; was dit nu de kers op de Universal-taart?! Gelukkig klaarde de hemel boven onze tramwagon op en bracht de tour ons naar sets van bekende producties: Desperate Housewives, Bones, Fast and the Furious, Jurassic Park, The Mummy en zoveel meer! Ook de King Kong (3D)-ervaring en aardbeving waren geweldig en Kirsten is zo mogelijk nog meer gefascineerd door de hele TV- en filmwereld :)!
Na het obligatoire winkelen achteraf, namen we de metro en bus terug naar onze vertrouwde Rieber Hall. Het was toen al bijna middernacht en dus time to call it a day!
Kirsten vertelt jullie volgende keer meer over onze eerste Hollywood-ervaring!
x.
Roxan
Geen opmerkingen:
Een reactie posten