donderdag 21 juli 2011

Mighty Grand Canyon


Eerst en vooral, onze welgemeende excuses voor het laattijdig bloggen. :) Het zit namelijk zo, we've been real busy. Taken en nog eens taken voor school... Met andere woorden, onze tan is al terug aan het wegebben omdat we een week geen pool en zon op ons vel hebben gehad. Het harde leven van een student.


De Grand Canyon dus, we zijn zondag rond 5a.m. met z'n tweetjes in onze zwarte Chevy mini
Van vertrokken richting Arizona. Omdat we in Vegas te lui waren om onze kont richting Canyon te verplaatsen en we achteraf toch wat spijt hadden, besloten we er een dagtrip van te maken. Met 8u rijden naar bestemming zou die dag lang worden, maar dat hadden we er voor over.

Na 20 keer Katy Perry met 'last friday night' en 'The Partyrockers Anthem' gehoord te hebben - populair is een understatement - zagen we eindelijk in de verte de oranje rotsen van de Grand C.

Het. Aller. Mooiste. Stukje. Natuur. Ooit. Wauw.




Met knikkende knieƫn, het zijn echt wel rotsen die plots stoppen met daaronder meters niets, gingen we tot aan de rand staan voor die perfect pic. Er waren enkele waaghalzen die echt tot op het ultieme randje gingen staan met een big smile van almost-gonna-fall-but-not-really. Ik vond ze goed gek, want ik weet niet of ze het beseften maar er vallen wel degelijk af en toe mensen van de Canyon. Morsdood. Domme toeristen die een grave foto wilden. This little lady was going to stay waaaay back. En toen Roxan een ik-spring-een-alsof-in-de-diepte-foto wou heeft mijn hart toch een paar keer stilgestaan. Hoogtevrees is a bitch!

Maar goed, aan iedereen die in de nabije toekomst een trip naar Los Angeles plant (of Vegas): go visit that Canyon!



Die avond zelf besloten we terug te rijden, roadtrippers dat we zijn, waardoor we na een dag van 22u eindelijk in ons bed konden. Lang leve Red Bull, anders had ik ergens in de berm gezeten met de Chevy denk ik.

Maandag en dinsdag kan ik kort samenvatten: schoolwerk voor zowel Roxan als ik, en zelfs met Roxan en Anthony hun 5 minutes of fame doordat ze samen met mij de lift geterroriseerd hebben, allemaal voor mijn storyboard van '500 days of summer' (ik wou een scene in de lift storyboarden, dus waarom verder zoeken dan achter de hoek, denk ik dan). Dinsdag, test voor mij (ik haalde een A, whoopieee!) en een 'presentation' voor Roxan en daarna vroeg naar bed.

Maar toen was er woensdag; ein-de-lijk Jay Leno. Ik had me niet meer op dedsit, mijn werk, kunnen vertonen als ik toch niet op zijn minst een televisie-opname in Amerika had getest, right?

Het feit dat Daniel Craig a.k.a. James Bond kwam had er natuurlijk ook wat mee te maken dat Roxan en ik vrij enthousiast waren om richting Studio City te trekken. De hele aflevering kan je trouwens hier online bekijken. To say the least: Jay was hi-la-rious!

Ah, en voor ik het vergeet... Ik had dinsdag, een one on one met... Hugh Jackman. Mister Wolverine himself. Met de les Inside Hollywood by Hollywood insiders zouden we in het four seasons naar de Persconferentie van mr. Jacman's nieuwe film (ik dacht Steal) over vechtende robotten gaan (hij komt uit in oktober). Het idee was dat we zo'n beetje zouden leren hoe een persco in Amerika georganiseerd wordt. Little did we know dat Hugh Jackman onze hotelkamer, die even diende als vergaderzaal met een all you can eat and drink buffet, zou binnenwandelen met de melding 'ask me anything'.

Gelukkig was ik mijn stijlvolle zelf, en staarde ik hem met open mond en wijd gesperde ogen aan zonder dat er me ook maar een vraag te binnen sprong... De journalist in mezelf zat in ieder geval niet mijn hersenpan op dat moment. Ik heb een vraag gesteld, maar kan me niet meer herinneren welke en wat het antwoord was. Had ik op voorhand geweten dat dit ging gebeuren, dan had ik een lijst gehad met vragen. Nu was ik eerder een 14 jarig kneusje dat enkel gelukkig voor zich uit kon staren.

Enfin, binnenkort volgt nog een foto als bewijs (wij mochten er geen trekken, enkel zijn publicist heeft er een getrokken met zijn blackberry, maar ik ben nog steeds in blijde verwachting op die toekomstige poster voor mijn kamer...)

X Kirsten

1 opmerking:

  1. Prachtige foto's! Wat een subliem stukje natuur! Well done, fotografe(s)!

    Een 'kneusje' is trouwens een geweldig woord, dus hulde om dat te gebruiken.

    BeantwoordenVerwijderen